De overvolle E19 richting Brussel dan maar verlaten om via de afrit Mechelen vlotter door te rijden? Illusie, zegt de verkeersjournalist van Radio Première op mijn autoradio, (c’est) chou vert et vert chou! Of met andere woorden, ik mag gerust een alternatieve weg proberen, het maakt geen enkel verschil.  De ene groene kool lijkt op alle andere.

Oké, tijd genoeg dus om me braaf aanschuivend af te vragen waarom het in deze Belgisch-Franse uitdrukking uitgerekend over groene kool gaat.  Hadden cerise rouge et rouge cerise, canari jaune et jaune canari of chocolat chaud et chaud chocolat – de  lijst van  mogelijkheden is echt onuitputtelijk – niet evengoed gekund? Ik twijfel. Kiezen tussen rode kersen, gele kanaries of koppen warme chocolade kan best fijn zijn. Maar groene kolen? Daar word ik niet meteen vrolijk van. Net zo min  als van files.

In Frankrijk gebruikt men een variant.  Om te verwijzen naar twee zaken die ongeveer even slecht of van geringe waarde zijn,  hebben ze het over … mutsen. Witte. Het maakt niet uit wie de muts draagt, het blijft zo lang als het breed is. (C’est) bonnet blanc et blanc bonnet.

Kan je niet kiezen tussen de Frans-Franse of de Belgisch-Franse versie? Doe dan de test. Spreek eerst rustig maar vlotjes de zin c’est bonnet blanc et blanc bonnet uit, en daarna even rustig en vlotjes c’est chou vert et vert chou. En beslis. Of  herhaal de test, eenmaal, tweemaal. De file is nog lang.